Fotoğrafta, bir grup insan kostümlerle giyinmiş. Soldan sağa, mavi bir elbise giymiş bir kadın, "Alaaddin" kostümü giymiş bir erkek, küçük bir çocuğu kucaklamış ve "Cüce" kostümü giymiş bir erkek, "Jasmine" kostümü giymiş bir kadın ve sonunda da beyaz bir elbise giymiş bir kadın var. Fıkra, "Alaaddin" kostümünü giyen erkeğin çocuğu kucaklamasının ve "Jasmine" kostümünü giyen kadının ise "Alaaddin" kostümünü giyen erkeğin çıplak göğsünü göstermesinin komikliğine dayanıyor. Bu durum, masalın gerçek hayatta yaşanmış bir versiyonu gibi algılanabilir ve izleyicilerde eğlenceli bir tepki yaratır. Türkçe olarak fıkra şu şekilde ifade edilebilir: "Alaaddin kostümü giymiş olan adam çocuğu kucaklamış, Jasmine kostümü giymiş kadın ise Alaaddin'in çıplak göğsünü gösteriyor. Bu durum, masalın gerçek hayatta yaşanmış bir versiyonu gibi algılanabilir ve izleyicilerde eğlenceli bir tepki yaratır."
Kaynak, başkalarının yaptığı işlerin arkasına saklanmak için güzel bir bahane, değil mi? (Bu, "kaynak" kelimesinin genelde sahte alıntılar için kullanılmasıyla dalga geçiyor.)
Kaynak neden herkesin dertlerini çözüyor, benim niye çözmüyor?