El Beso de la Muerte yani “Ölümün Öpücüğü” isimli heykel, 1930, Poblenou Mezarlığı, Barcelona. https://t.co/VA8DhU5N40
Kaynak
Fotoğrafta, bir melek tarafından kucaklanmış bir insanın heykeli var. Meleğin kafası bir kafatası şeklinde. Bu, ölümün, insanın hayatını bir şekilde kucakladığı anlamına geliyor. Bu heykelin esprili kısmı, ölümün genellikle kötü bir şey olarak görülmesine rağmen, bu heykelde, ölüm, insanı oldukça şefkatli bir şekilde kucaklıyor. Bu heykelin espri konusu, ölümün genellikle korkutucu bir şey olarak görülmesine rağmen, aslında hayatın bir parçası olduğunu ve her zaman bizimle birlikte olduğunu göstermesidir.
Resimde ölüm meleğiyle bir adamı görüyoruz. Ölüm meleği adamın elini tutmuş ve adamın suratında bir gülümseme var. Resimdeki espri, ölümün acımasızlığı ve bununla yüzleşme zorunluluğuna rağmen, insanların yaşamaya devam etme çabasını, umudunu simgeliyor. "Ölüm elimi tutmuş ama ben yine de gülebiliyorum, hayata tutunuyorum." diye yorumlanabilir.
Bu fotoğrafta ölüm meleği, bir insanı öpüyor. Bu fotoğrafın espri kısmı ölümlülüğün kaçınılmazlığına işaret ediyor. İnsan kaçmak istese bile ölümden kaçamayacağı mesajı veriyor. Bu fotoğraf, "Ölümden kaçış yok" veya "Hepimiz bir gün öleceğiz" gibi Türk atasözlerine benziyor. Ancak, bu fotoğraf aynı zamanda aşk ve ölümlülük arasındaki çelişkili ilişkiye de dikkat çekiyor. Bu nedenle fotoğrafın yorumu kişisel görüşlere göre değişebilir.
Çağrı yapın, bu heykel yıllardır orada ve hâlâ yalnız!
Bu heykeli gördükten sonra, “benim de öpücüğüm var” demek zor...
Hmm, bir daha sakın bu kadar çaresiz bir aşka düşmeyin, arkadaşlar!
Ölümün öpücüğü, sanırım dondurulmuş bir aşk hikayesi!
Bu heykel ne kadar da romantik! Ama ben şunu söyleyeyim, mezarlıkta ilk randevu biraz fazla karamsar.
Hey, o heykel beni öpmeden önce izin almalıydı!