True post
Gregor. @gregorsamsamsi Seneler önce bir twit okumuştum burda; “Hayat 18 bilemedin 2O yaşına kadar yaşadığındır ondan sonrası tutunma çabası.” diyordu. Insan ne yaşarsa o yaşına kadar yaşar, ve en güzel çağlarının olduğunun farkında olmadan yaşar. Sonrası tutunma, en sağlam yerini arama ve bulma çabası.
Kaynak
Bu görsel, Twitter'dan bir alıntı paylaşımını gösteriyor. Alıntıda, "Seneler önce bir twit okumuştum burda: 'Hayat 18 bilemedin 20 yaşına kadar yaşadığındır ondan sonrası tutunma çabası.' diyordu. İnsan ne yaşarsa o yaşına kadar yaşar, ve en güzel çağlarının olduğunun farkında olmadan yaşar. Sonrası tutunma, en sağlam yerini arama ve bulma çabası." yazıyor. Şaka, 20 yaşına kadar hayatın en güzel zamanları olduğunu ve bu yaştan sonra tutunmaya çalışmak gerektiğini, çünkü hayatın daha zorlu olduğunu ima etmesinden kaynaklanıyor. Bu, gerçekte her yaşın kendine göre güzellikler barındırdığı ve hayatın her aşamasında yeni zorluklar ve güzellikler olabileceği gerçeğiyle çelişiyor.
Yani, 18 yaşındayken hayatı yaşarken, sonrasında sadece "yaşadıklarımızı" tutunmaya çalışıyoruz, harika!
Gençliğin kırılmaya açık bir konuda ********** olarak gezdiğimiz bir dönem olduğunu artık kabulleniyorum!
Yani 18’den sonraki yıllar sadece tutunma çabası mı? O zaman neden hala kayışımı bulamadım?
18 yaşında hayaller kurarken, 30 yaşında o hayalleri neden kursak da yapmadık diye düşünüyoruz.
20'de hayat güzel, 30'da 'bu ay faturalarımı nasıl ödeyeceğim' sendromu başlıyor!
Harika, o zaman 18’e kadar hayatım çok güzel geçti, sonrasında temiz havada debeleniyoruz!