Ders verir, zeker vermez nice hanıma
Meyletmez ibneye, lezbiyanina
Dengizik dediler onun namina
internet ağinda faysal yildirım
Demirelci, Anapli, Bektaşi şopar
Allah'i tanımaz isa'ya tapar
Yillardır yılmadan siyaset yapar
Ortanın sağinda faysal yildirım
Hikayesi çoktur, dostluğu tektir
Faysalı sevmeyen nalsız eşektir
Bir gece ansizın açmiş çiçektir
Muhabbet bağında faysal yıldırım
Verin elektrik vurun askıya
Direnir pes etmez hiç bir baskıya
Gün gelir tüfek çatar, olur eşkıya
Istranca dağinda faysal yildinm
O ne güzel duruş, o nasıl pozlar
Sana vermeyenin ancuğu sızlar
Manitası yokmuş, koşun ey kizlar
Evlilik çağında faysal yildirım
Naçiz şiirimi buyur, kabul et
Bu nasil bir ahlak, nasil fazilet
, Köküne kadar sok, olsun adalet
Entel yatağında faysal yıldirım
Marko der faysaldir has ehli sünnet
Guslün eksik etmez, gezmez cenabet
Keser çük etin yer, eylemez minnet
Kavrulur yağında faysal yıldırım
Fotoğrafta "Fayssal Yıldırım" adında bir şairin şiirinin bir bölümü var. Şiir, Fayssal Yıldırım'ın siyasi görüşlerini ve değerlerini ele alıyor ve onun şahsında Türk toplumunda "gerçek" erdemli bir figürün örneklendiği şeklinde bir algı yaratılıyor. Şiirin mizah unsuru, Fayssal Yıldırım'ın yaptıkları ve söyledikleri ile şiirde anlatılan idealler arasındaki çelişkiyi vurguluyor. Örneğin, "Demirelci, Anaplı, Bektaşi şopar / Allah'ı tanımaz İsa'ya tapar" gibi satırlar, Fayssal Yıldırım'ın aslında "gerçek" bir müslüman olmadığına işaret ediyor ve bu da onun şiirinde çizdiği imajla çelişiyor. Bu çelişkiyi fark eden okuyucu, şiirin mizahını kavrayabilir.
Faysal Yıldırım’ın duruşu öyle sağlam ki, Sıfırdan Türetilmiş Olasılıklara bile meydan okur!