“ Ben Sigmund Freud'un gençliği.Cinselliğe dair herşeyi
anladım,şu PANTOLONUMU ÇIKARMAM PRENSİBİ'ni bir türlü
anlamadım,şu hale bak ,pehlivan gibi oldu kız,geziniyor
salonun ortasında ben Sigmund Freud'un gençliği..
Top sakallı,kel,gözlüklü ve penye donsuz düşünün beni..
Farkedeceksiniz gençliği olduğumu..”
- Ya sana çıkarma diyorum pantolonunu,söz verip sonra
çıkarmaya çalışıyorsun.Giderim bak,yapma bi daha..
- Tamam çıkarmıycam söz..hadi gel..
"None" dediğin, kahve mi yoksa?
Kendi "hiç"imle barıştım, seni de beklerim!
Hiçlikte kaybolmak zor bir sanat!
Galiba bu "hiç" bana bir şeyler hatırlatıyor, ama neyi?
Bunu anlayabilmek için derin bir felsefi tartışma şart!
Yoksa "hiç" dediğin o kaybolmuş bir şey mi?