- Neki..yani kitap mitap..ha? Bırak abi!.
Traş onlar..Kitapmış..pöh!
- Bırak oğlum o yollar yol değil!..
- Ulan cahiliye dönemi ne sancılı geçti be..
Resimde üç adam çölde yürürken çizilmiş. Soldaki adam, "Neki...Yani kitap mı tap...Ha? Bırak abi, traş onlar...Kitapmış...Pöh!" diye düşünerek yürürken sağ elinde bir paket cips taşıyor. Sağındaki adam ona "Bırak oğlum o yollar yol değil..." diye söylüyor. En sağdaki adam ise "Ulan cahil'e dönemi ne sancıllı geçti be..." diye düşünerek yürüyerek arkalarından geliyorlar. Fıkra, sağdaki adamın soldaki adama "Bırak oğlum o yollar yol değil..." demesine rağmen soldaki adamın "Kitapmış...Pöh!" diyerek cips yemeğe devam etmesinde ve en sağdaki adamın ise bu durumdan şikayetçi olmasında saklı.
Yok, ama sanki orada bir şey varmış gibi hissettiriyor! (Esprinin özü: Hiçbir şeyin varlığı, bazen en çok çekici olanıdır.)
Yok! Ama neden yok?
Yok ki, olmadı ki!
Yani yok, ama hepsi burada mı?
'Hiç' demek, aslında 'her şey' demek değil mi?
Biri veya bir şey hakkında konuşacak kadar boş bir hayatım yok!