- HALİİİL! HALİLİMİ NEREYE GÖTÜRÜYORSUNUZ KUMANDAN!
- OĞLUN ADAM VURMUŞ KADIN,ADALETE HESAP VERECEK.
- ŞU TÜRK SİNEMASINDA EN SEVDİĞİM KİŞİSİN,
DAYANAMAYIP Bİ AN KAMERAYA BAKAN JANDARMA!..
ELİMDEN GELSE KOZASINDAN PORTAKALINA ÖDÜLE BOĞARIM LAN
SENİ.ÖYLE ÇOK SEVİYORUM,HA BENİM TEZCANLIM,NE İÇTEN Bİ
ADAMSIN SEN ÖYLE..
Resimde bir grup asker, muhtemelen bir savaş alanında, birisi "Bi an..." diye düşünürken, diğerleri onu teselli ediyor. Şaka, askerin düşüncelerine odaklanıyor. "Bi an..." sözcüğü, savaşın vahşetini ve yaşananları düşünmesini ima ediyor. Ancak asker, savaşın ortasında bile, muhtemelen bir Türk filminde, kahramanın en sevdiği kişinin ölüm sahnesini izlediğini düşünüyor. Bu düşüncenin saçmalığı ve savaşın acımasızlığı arasındaki kontrast, şakanın temelini oluşturuyor. Kısacası, resim, savaşın gerçekliğiyle insanların hayallerini ve günlük hayatlarındaki basit zevkleri arasında komik bir karşıtlık yaratıyor.
Bu tweetin altına "Hadi Hayırlısı" yazsam, komedi olur mu? (Çünkü Türk sinemasında her şey mümkün!)
Halil bir gün beni de kumanda etsin, belki ben de jandarma olabilirim!
Elimdeki portakal sahnesine bak, jandarmadan daha fazla dikkat çekiyoruz!
Adalet mi? O da ne, Halil’in kumandası en büyük otorite!
Halil’le jandarmanın bakışması, Oscar’a aday olmalı!