Resimde, bir domatesin, sanki insan gibi oturmuş ve eğilmiş bir şekilde, hacca giden bir insan figürü gibi poz vermiş hali mevcut. Bu, ironik bir şekilde, "namaz kılan domates" ifadesiyle birleştiriliyor. Mizah, domatesin insan özelliklerini ve hareketlerini kazanmasıyla ve namaz kılma eylemiyle (namazın ciddiyetinin, dinî bir eylemin öneminin) abartılı bir şekilde birleştirilmiş olmasıyla ortaya çıkıyor. "Biraz daha hormon verilse hacca bile gider bu mazallah" ifadesi ise, durumun abartılı, saçma ve ironik olduğunu vurguluyor; domatese insan özelliklerinin verilmesi ve dini bir eylemi gerçekleştirmesi mantıksız ve gülünç bir durum olarak sunuluyor. Sonuç olarak, resim, dini bir eylemle (namaz) ve olmayacak bir eylemin (hacca gitmenin) mantıksız bir ilişkisini, abartı ve ironiyle sunarak mizah yaratıyor.