Prison, by IKEA https://t.co/ST5pWWOFmP

Fotoğrafta gri metal yataklı, çok kişilik bir odanın içi görülüyor. Yataklar birbirine yakın, üst üste binişik (büyük ihtimalle yatak katı) ve oldukça sade. Duvarlar gri metal panellerle kaplanmış. Minimalist, hatta biraz soğuk bir ortam izlenimi veriyor. Odada aynı zamanda küçük bir çalışma masası ve çöp kutusu gibi eşyalar da mevcut. Fotoğrafın espriye dayalı bir anlamı yok. Sadece bir misafirhane veya benzeri bir yerdeki bir odayı gösteriyor.

Fotoğrafta, koridor şeklinde düzenlenmiş, muhtemelen bir hapishane veya benzeri bir kurumun hücreleri ya da odaları görünüyor. Beyaz ve gri şeritli, turuncu kapılı odalar dizili. Zemin ise ilginç, geometrik desenlere sahip siyah-beyaz ve gri bir döşemeyle kaplı. Fotoğrafta gizli bir mizah yok, sadece bir mimari tasarım ve yerleşik yapı anlatılıyor. Görüntüden çıkarılabilecek bir espri ya da alaycı bir ima yok.

Resimde, beyaz, modern bir tasarımla tasarlanmış, muhtemelen bir müze ya da galeri içindeki, küçük, kapalı bir alan görülüyor. Alanın içinde, beyaz örtülü bir oturma birimi, küçük bir sehpa ve açık duvarlar var. Tüm alan şeffaf, neredeyse vitrin gibi görünüyor. Alanın duvarları ve oturma bölümü, modern ve minimal bir tarz sergiliyor. Duvarın karşısında ise siyah duvarlı bir kısım ve üzerinde siyah beyaz bir fotoğraf asılı. Fotoğrafın içindeki "şaka", bu küçük, izole edilmiş alanın aslında "meditasyon odası" ya da "kesintisiz çalışma alanı" gibi bir "özelleştirilmiş odanın" olmadığını, belki de bir sanat eseri olduğunu ima ediyor. Sanatçının, insanların içinde ne kadar çok zaman geçirdiklerini (ya da geçirmek zorunda olduklarını) ve bu küçük alanın bu "yüzeysel" ihtiyacın temsili olduğunu vurgulamak istediği bir fikir gibi düşünülebilir. Görsel, günümüz dünyasının yoğun tempolu ve sıkıntılı yapısının ironik ve biraz da acımasız bir temsili olarak görülebilir. Bir bakıma, bu bir sanat eseri olup, gerçek yaşamın sıkışmışlığını ve sürekliliği ele alıyor.

Fotoğrafta, beyaz bir çerçeve içinde, içi kablolarla dolmuş, beyaz bir sandalye görünüyor. Sanki bir deneysel cihaz ya da bir çeşit simülatör. Duvarda ise, listeler, listeler, listeler... Sanki bu sandalyede, uzun uzun listeler halindeki deneylerin veya kayıtların gerçekleştiği bir yer. Fotoğraf, "insan deneyi" kavramını biraz absürt ve ironik bir şekilde ele alıyor. Bir anlamda, insanlar üzerinde uzun süreli, ayrıntılı ve belki de can sıkıcı/sıkıcı deneyler yapılıyormuş gibi bir izlenim yaratıyor. Bu, deneylerin doğasını, bilimsel arayışın bazen katı ve özenli yönünü, hatta biraz da saçma ve gereksiz yanlarını vurgulayan bir ironidir.