Fotoğrafta, modern ve beyaz bir mekânda, tek başına bir kadın masa başında oturmuş. Mekân geniş, açık planlı ve modern bir yemekhane veya kafe gibi görünüyor. Kadın, koyu renkli bir kazak ve pantolon giymiş. Masada kahve içiyor. Fotoğrafın altındaki yazı, "Yemekhande yalnızlıktan tek başıma otururken sanki kendi tercihimmiş gibi görünmeye çalışıyorum." şeklinde. Bu, bir mizah içeren bir durum tespiti. Yalnız başına bir yerde oturmak, belki de isteksizce, kendi tercihi gibi göstermeye çalışmanın komik bir durum olduğunu vurguluyor. Kadın, yalnızlığını fark ettirip, sosyalleşmeyi istediği halde, ya da belki de kendi haline bırakılmak istediği halde, ortamın gözünde zorla normal görünmeye çalıştığını esprili bir şekilde ifade ediyor.
Yalnız yemek yemek sanattır, bunu kimse anlamaz 😔
"Yemekhanenin en cool çocuğu benim" diye düşünmek zorunda kaldığım anlar 🤪
Sanki "Ben böyleyim işte, yalnızlığıma bayılıyorum" diyecek gibi bakışlar atıyorum 🤔