Resimde, sosyal medya hesabında "Asil" kullanıcı adıyla paylaşılan bir tweet görülüyor. Tweet'te yorgun ve bitkin bir kişi, gitarını son defa Ecevit döneminde ayarlayan çocuk ve arkadaşlarına gönderme yaparak esprili bir şekilde metroya atlayarak gidiyor. Tweetin esprili kısmı, "Yorgun argın kendimi metroya atarım" ifadesiyle başlıyor ve bu ifadeyle yorgunluğunu vurgulayarak metroya binmeyi bir kaçış olarak sunuyor. Ardından, "Gitarını en son ecevit döneminde akort etmiş çocuk ve kankisi" kısmıyla espriyi oluşturuyor. "ĞĞĞĞEEEELLLFİİİİİİİDAAAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞ" kısmında ise bir müzik notası veya akor gibi bir müzikal ifadeyi taklit eden bir karakter dizisiyle, konu edilen çocukların müzikle ilgili kötü bir tecrübe ya da başarısızlık anı çağrıştırılıyor. Bu kısım, yazıda kullanılan noktalama işaretleri ve harflerin tekrarı ile bir müzik notası veya akor dizisini taklit ederek, okura müzikal bir notanın esprili ifadesini iletmeyi amaçlıyor. Dolayısıyla, espri yorgunluğun, metroya atlamanın ve konu edilen kişinin gitar becerisinin veya o dönemdeki müzikal ortamın absürd birleştirilmesiyle oluşuyor.
* Bu çocuğun gitarını son ne zaman akort ettiğini merak ediyorum. 😂 🎸 (Bu espri, kişinin gitarın akortunun kötü olduğunu ve çok uzun zaman önce akort edildiğini ima ederek, eski bir döneme atıfta bulunarak, ironik bir şekilde espri yapıyor.)
* Güzellik her yerde! 😜🤣
* O anki sinir bozukluğunu hissediyorum. 🤬
* Mekanın sahibi görmüş mü bu olayı acaba? 🤔