“Toz konduramadığım şeylerin ben vazgeçtikten sonra çamur kapladığını gördüm. Bu bana yetti. Ne sevindim, ne üzüldüm ama yetti.”
Kaynak
Fotoğrafta siyah bir arka planda beyaz metinler bulunuyor. Metin şöyle: "Toz konduramadığım şeylerin ben vazgeçtikten sonra çamur kapladığını gördüm. Bu bana yetti. Ne sevindim, ne üzüldüm ama yetti." Bu söz, insanların "olmaması gereken" şeylere çabalamalarını, ancak çabaladıkları şeylerden vazgeçtikten sonra bunun onlar için "kafi" olmasını hicivli bir şekilde ele alıyor. Jöke göre, bir şey için çok uğraşırız, sonunda vazgeçeriz ve sonra o şeyin "çamurla kaplandığını" yani çok kötüye gittiğini fark ederiz. Bu ironik bir durumdur çünkü artık bizim için "yetmiştir".
İdris_1728695105
•