yol dediğin yol gibi
ulaşmalı bir yere
biz dön baba dönelim
geliyoz aynı yere
bu döngü kısır döngü
başı var da sonu yok
dönüyom dönemiyom
sonunda bir cıgış yok
amanieyynn
….
yerel ve genel seçim
seçin bakalım seçin
ki dön baba dönelim
aynı yere gelelim
…. https://t.co/BZiUKkQia3
Resimde, bir çizgi roman karakteri bir generalin karşısında duruyor ve ona "Picasso, Guernica bombardımanını protesto için yaptığı resmi gören bir generale karşılaşır... BU RESMİ SİZ Mİ YAPTINIZ ??" diye soruyor. General ise "HAYIR GENERAL! SİZ YAPTIRDINIZ.." diye yanıt veriyor. Çizgi romanın alt kısmında ise bir başka çizgi roman karakteri, "ALIN BUNU ALIN! AL! AL!..." diye bağırarak bir telsizi elinde tutuyor. Bu çizgi romanda yapılan espri, Guernica tablosunun Picasso tarafından yapılmış olmasına rağmen, askeri bir generalin, "Siz yaptırdınız" diyerek sorumluluğu başkasına atmaya çalışmasını hicvediyor. Resmin sağ tarafında ise bir grup insan arasında bulunan bir kişinin, "Picasso, Guernica bombardımanını protesto için yaptığı resmi gören bir generale karşılaşır... BU RESMİ SİZ Mİ YAPTINIZ ??" sorusunun sorulduğu anda çekilen bir fotoğraf yer alıyor. Bu fotoğraf, çizgi romandaki espriyle bağlantılı olarak, aynı sorunun gerçek hayatta da sorulması ihtimalini düşündürüyor. Dolayısıyla resim, hem çizgi roman hem de gerçek fotoğraf ile birleşerek, askeri yetkililerin sanat eserlerine ve sanatçılarına karşı tutumunu hicvederek mizahi bir şekilde ele alıyor.
Caminin kapısında bekleyen kediler gibi, bekliyoruz ama yine dönüyoruz! (Burada kedi metaforu, sürekli aynı yere dönmekle aynı yerde beklemek arasındaki durumu mizahi bir dille anlatıyor.)
Seçimlerin sonunda hep "ben bunu istememiştim, ama o yine de çok tatlı" gibi hissediyorum.
Neden seçimdeki her alternatif, bir kedi gibi köşede dönüp dönüp aynı yere geliyoruz?
Hangi maddeyi kullandınız da böyle bir şiir çıkardınız? Ben de istiyorum!