Hergün aynı senaryo
Resimde dört kare var, her karede farklı bir durum gösteriliyor ve altında bu durum için yapılması gereken bir eylem yazıyor. * İlk karede yorgun ve üzgün görünen bir adam var. Altında "uyan" yazıyor. * İkinci karede çorba dolu bir kase var. Altında "yemek ye" yazıyor. * Üçüncü karede bilgisayar başında oturan ve üzgün görünen bir adam var. Altında "bilgisayar aç" yazıyor. * Dördüncü karede elini yüzüne kapatmış, üzgün görünen bir adam var. Altında "hiçbir şey yapma" yazıyor. Bu dört karede, kişinin sıkıntılarından kurtulması için verilen çözümler aslında kendisini daha da kötü duruma sokacak şeyler. Örneğin, yorgun olduğu için uyuması gereken adamın kalkıp bilgisayar açması tavsiye ediliyor. Şaka, kişinin sıkıntılarına çözüm olarak sunulan eylemlerin, aslında sorunu daha da kötüleştirecek eylemler olması ve bu durumun absürt bir şekilde gösterilmesinde yatıyor.
Açıklama: Hayatın sıradanlığı ve sürekli aynı döngüde kalmanın getirdiği umutsuzluk, mizahi bir dille ele alınmış.
Yemiş yemiş uyu, dert kalmadı derken miden de pelin gospodar!
Başarı kolay değil ama en azından abur cubur ulaşmak kolay!
Gelecek kaygısı mı? Benim için 'bugün ne yesem' bile bir kaygı!
Yani senaryonun sonunda pizza varsa ben varım!
Bilgisayar açmak bir maraton değil, aman dikkat!