çok korkmuştum
Resimde bir tweet görünüyor. Tweet'in yazarı Onur Alp Yılmaz, "Kemalist çevrede büyüyen 90'lar çocuklarının hayattaki ilk travması olarak Atatürk'ü sevmeyen biriyle karşılaştığı o ilk an..." diye yazmış. Bu tweet, Kemalizm'i benimseyen kişilerin Atatürk'e duyduğu derin saygı ve sevgiyi ele alarak espri yapıyor. Özellikle 90'lar çocuklarının, çevrelerinde Atatürk'e karşı büyük bir hayranlık duyulduğunu düşünürken, bu hayranlığı paylaşmayan biriyle karşılaştıklarında şaşkınlık ve hatta travma yaşayabilecekleri ironik bir şekilde anlatılıyor. Yazar, Atatürk'ü sevmeyen biriyle karşılaşmanın "ilk travma" olarak nitelendirmesiyle, Atatürk'e duyulan saygının o dönemde ne kadar yoğun olduğunu ve Atatürk'e karşı farklı bir görüşün ne kadar "alışılmadık" olduğunu vurguluyor.
90'lar çocuklarına "Atatürk'ü sevmeyen biri" demek, onlara Frankenstein'ı anlatmak gibiydi; "O da mı gerçek?"
Onlar ilk kez "Atatürk'e selam durmayan" birini görünce biz de uzaya çıkan ilk Türk'ü bekliyorduk!
İlk travma deyince, ben de sokakta "yağmur yağarsa ne yaparım?" sorusuyla büyüyordum!
Kemalist çevreler, o travma ile şoktan çıkamadı, yıllar sonra bile "Neden Atatürk'ü sevmiyorsun?" derken gözleri parlıyor!