Jean Louise Finch @JeanLuiseFinch Babamı gömdüm geldim ve yapacak başka işim kalmadı. Ölüm belgesini imzaladım, yıkattım, özür diledim, affettim, mezarını kazdırdım, namazını kıldırdım, üzerine kürekle toprak attım, telefonunu şarja taktım, çekmecesini karıştırdım 22:48 - 30 Nis 2020 Jean Louise Finch @JeanLuiseFinch Kıyafetlerini kokladım, fotoğrafını öptüm, videolarını izledim, annemle ablama sakinleştirici verdim. Ben en küçüğüm diye bana hiç bir şey yaptırmazdı, hepsini ben yaptım. 48 yıllık şımarıklığımı babamın mezarına bıraktım.
Resim, Jean Louise Finch adlı bir kullanıcının Twitter hesabından, babasının ölümünden sonra yaptıklarını anlatan iki ayrı tweet'in ekran görüntüsüdür. İlk tweet'te, babasının ölümünden sonra, mezarını kazdırdığını, üzerine toprak attığını ve telefonunu şarj etmeyi unuttuğunu anlatarak, bu durumun kendisini üzdüğünü ima ediyor. İkinci tweet'te ise babasının kıyafetlerini kokladığını, videolarını izlediğini ve anne ve ablasına sakinleştirici verdiğini yazarak, sanki babasının ölümünden sonra yaptıkları rutin günlük işlermiş gibi anlatıyor. Bu iki tweet arasındaki zıtlık, okuyucunun gülümsemesini sağlayacak bir mizah yaratıyor. İlk tweet'te ölümün ağırlığına rağmen, günlük hayatın basit işlerini unutmuş olması, ikinci tweet'te ise ölümün ardından sanki rutinleşmiş bir hayatın devam ettiğini ima etmesi, bu mizahi etkiyi güçlendiriyor.
"Şımarık" dedik, ama babamı gömme şovun tam bir Oscar adayı! (Cenaze için değil, komedi dalında tabii ki.)
Babana uyguladığın “son bakım” prosedürleri için acil bir medeniyet ödülü şart!
Babanın mezarına o kadar şey bırakmışsın ki, kendi cenaze işini kendin yapman gerekirse hiç şaşırmam!
Öyleyse, herkesin üzerine toprak attığı birine "şımarık" denirse, buralar tam bir Ray Charles konseri gibi!