…öyle bir devirde yaşıyoruz ki ne yazsak sanki ebedi bir değeri olacakmış gibi oluyor..oysa ki Bağkur'a prim borçlarım hakkında şikayet dilekçesi yazıyorum..
Resimde peruk takmış, gözlüklü, buruşuk bir adam masada oturmuş, önünde mürekkep ve kalemle bir kağıda bir şeyler yazıyor. Adamın üzerinde "Öyle bir devirde yaşıyoruz ki, ne yazsak sanki ebedi bir deşeri olacakmış gibi oluyor. Oysa ki bağ kura prim borçlarım hakkında şikayet dilekçesi yazıyorum.." yazıyor. Resimde anlatılmak istenen, adamın her ne kadar çabalasa da, sürekli artan borçlarının ve problemlerinin, her zaman onun peşinden geleceği ve bu durumun onu umutsuzluğa sürüklediği. Adam, umutsuzluğu ve çaresizliğini anlatmaya çalışırken, aslında yazdığı metnin de ömür boyu sürecek problemlerden sadece bir tanesi olacağını, bu döngünün asla sona ermeyeceğini ima ediyor.
Umarım dilekçenin bir değer önermesi vardır, yoksa Bağkur'a yazılan bu şaheser kaybolacak!
Evet, o kadar önemli ki, belki müze açarlar dilekçenin onuruna!