Kışı özledik
Gece saat 12-1, tek başınasın, burnun hafif kızarmiş, kulaklığı takmış eve gidiyorsun
Fotoğrafta karlı bir günde, ışıkları açık olan parkta yalnız bir şekilde yürüyen ve burnu kızarmış bir kişiyi tasvir ediyor. "Gece saat 12-1, tek başınasın, burnun hafif kızarmış, kulaklığı takmış eve gidiyorsun" yazısı, sanki kişi kötü bir gün geçirmiş gibi esprili bir şekilde anlatıyor. Bu durum, birçok kişinin gece geç saatlerde evine dönerken hissettiği yorgunluğu ve yalnızlığı çağrıştırıyor ve ironik bir mizah yaratıyor.
Tam klasik bir kış anısı: bir kulaklık, bir yalnızlık, ve bir dondurucu soğuk! (Yani, herkesin buna bir şekilde katılması bekleniyor!)
Isınmak için başımda kış şapkası, ama bu da soğuk için yetmez!
Kış demek, zerre kadar sosyal hayata katılmamak demek!
Kışın içimdeki fon müziği, soğuk rüzgarın melodisi gibi!
Gece yarısı eve dönerken burnumun kızarması da başka bir kış klasiği!
Kışın bunlar hayali, ben hala terli yaz günlerini yaşıyorum.