Montla Sıç (Umut Sarıkaya) – Abi kız arkadaşımdan ayrıldım. Çok mutsuzum. Yaşadığım her an, her dakika bana ızdırap gibi geliyo ühühühü böyle ızdırap görmedim.
– Montla Sıç!
– He, abi ne diyosun? zaten acılıyım, seviyorum abi
– Sıç!
– Montla Sıç! – Harbiden de mutsuzlukların, ızdırapların en kötüsüymüş. Çok mutsuzum şu an… Aşk acısından eser kalmadı. Şu anda hayatta daha büyük dertlerim var. Toplan be mont, değme g.te be!!!
Resimde iki arkadaşın diyaloğu görülüyor. Birinci arkadaş montasız üşüdüğünü, ikinci arkadaşın montasını giymesini istiyor. İkinci arkadaş ise "montasız yaşayamam, çok mutsuzum" diyerek çok dramatik bir şekilde tepki veriyor. Bu durum, montasız soğukta kalmanın aslında çok da dramatik olmadığı, sadece bir mont giymeyi gerektirdiği konusunda komik bir ironi oluşturuyor.
Henüz bişi yazılmamış