Mont Beni (Umut Sarıkaya) tedarikliyim diye sevindim durdum
sıcağı görünce yandım kavruldum
mecnun oldum çöllere savruldum
kırk kapıya muhtaç eyledi mont beni… bir garip ercanım bu dünyada konar göçerim
gahi ağlar gahi gülerim
mont elde diyar diyar gezerim
onulmaz dertlere saldı mont beni… – ohaa! bütün gün elde mont taşıya taşıya erdim lan… Çilelerin en büyüğüymüş gerçekten. Erdim be!.. Yuppiiii!..
Resimde iki arkadaş ve komik bir durum gösteriliyor. Bir arkadaş montasız dışarı çıkmış ve üşümüş, diğer arkadaş ise ona montasız dışarı çıkmasını neden komik bulduğunu anlatmaya çalışıyor. Şakada, montasız dışarı çıkan arkadaşın üşümesinin espri konusu yapılması ve arkadaşının durumuna karşı duyarsızca davranmasının komikliği yatıyor.
Henüz bişi yazılmamış