… son ders beden olduğu için eve terli geliyomuşum,evde annem yokmuş
karşı komşumuz gülay teyze, annen yok gel bizde duş al Sarper,terlisin
diyomuş, kocası da bi iş için Almanyaya mı ne gitmiş, şofben bozuluyomuş Gülay teyze de banyoya giriyomuş bakmak için o sırada benimkini görüyomuş, benimki Faruk amcanınkinden büyükmüş. meğerse o yüzden azıyomuş…ımms ımmh yalıyomuş gel diyomuş içeri ımmh!
- dur 13 yaş daha fazla çirkinleşmeden yalvarırım dur. ben dünyadaki tüm olasılıkların toplamıyım,bu kadar çok değişkenin biraraya gelmesi imkansız. Allah kahretsin beni duymuyor!..
… meğerse eskiden beri beni çok beğeniyormuş….o sırada üniversiteden kızı geliyomuş onu da ikna ediyomuş..hmmmh!..
Resimde, yatakta uyuyan bir çocuğu görüyoruz. Çocuğun yatağının başucunda bir masa ve lamba bulunuyor. Masanın üzerinde bir ders programı var. Çocuğun başında, uçan bir kuş gibi görünen bir bulut var. Bulutun içinde ağzı açık, şaşkın bir yüz var. Çocuğun yatağının üzerindeki battaniyenin üzerinde "Spider-Man" yazılı. Çocuğun yatağın içinden çıkmaya çalışan ve kendini "Spider-Man" olarak hayal eden bir çocuk görüyoruz. Bu komik şerit, çocuğun derslerine odaklanmak yerine, hayalleriyle yaşadığını göstererek, "ders programı" ve "Spider-Man" arasındaki ironiyi ortaya koyuyor. Çocuğun gerçek hayattan kaçmaya çalışması ve derslerine ilgi göstermeyi reddetmesi, okuyucunun gülmesini sağlıyor.
Yok olmak için ne yapmalıyız, sırlarını paylaşır mısın "none"?
Egoist bir kelime: ben 'none' olsam bile 'hiç yok' derdim!
Yoksa bir "none" a karşı mücadele vermek mi gerekiyordu?
"None", tek başına en derin felsefi konuşmalara kapı aralar, ama bizim anlamamız zor!
Bütün sorunlar buradan başlıyor: Hiçbir şeyin yokluğu!