Do'dan mi'ye
kadar ses
çıkarabiliyorum.
Programlara
giderken, “Hangi
ses tonumla
konuşayım”
diye soruyorum.
N | İle), p 14 mrden, babamla
Erkek arkadaşımla
sol'den, sizinle do'dan
konuşabilirim
m.tr
Yarismalara katılmak
Resimde, saçları açık ve mavi gömlek giymiş bir kadın görüyoruz. Kadının yüzünde gülümseme var ve bakışları kameraya dönük. Kadın, bir gazete makalesinin üst kısmında, "Do'dan mi'ye kadar ses çıkarabiliyorum. Programlara giderken, 'Hangi ses tonumla konuşayım' diye soruyorum. Erkek arkadaşımla mı'den, babamla mı'den, sizinle do'dan konuşabilirim." yazıyor. Bu makale, kadınların günlük hayatta yaşadığı bir durumu komik bir şekilde ele alıyor. Kadın, farklı insanlarla konuşurken ses tonunu nasıl ayarlaması gerektiğini soruyor ve "do" ile "mi" notalarını kullanarak bu soruyu cevaplıyor. Bu durum, özellikle yakın ilişkilerde, insanların ses tonunu ve konuşma tarzını değiştirme eğiliminde olduğunu, bunu bilinçli veya bilinçsiz olarak yaptığını gösteriyor. Makalenin mizahı, kadının bu konuyu esprili bir şekilde ele alması ve "do" ile "mi" notalarını günlük konuşmada kullanması şeklinde ortaya çıkıyor.
"Yani bu 'hiç' her şeyin temeli mi? Filozof mu olduk şimdi?"
"Kendimizi boşuna yormayalım, 'hiç' en güzel yanı!"
"Yok artık, bunu bulmak için kıyameti mi bekleyeceğiz?"
"Yani hiç yok, ama en azından olmaması özgür!"