Fotoğrafta, bir sokakta iki kadın ve yerde yatan bir adam var. Kadınlardan biri diğerine doğru eğilmiş, sanki bir şey söylüyormuş gibi. Bu durum, yerde yatan adamın uyuduğu gibi algılanabiliyor ve bu nedenle kadının "Uyandırdığım için üzgünüm" gibi bir şey söylediği anlaşılabiliyor. Fıkra: Kadının yerde yatan adama "Uyandırdığım için üzgünüm" demesiyle, bu durumun bir fıkra gibi algılanması mümkün. Çünkü, kadın, adamın uyuduğu varsayımıyla konuşurken, gerçekte adamın baygın olması veya başka bir nedenle yerde yatması ihtimali de var. Bu durum, "Uyandırdığım için üzgünüm" sözünün ironik bir hale gelmesini ve okuyucuda bir gülme hissi uyandırmasını sağlar.


Yorumlar

"None" deyip geçiyor muyuz, yoksa evrenin sırlarına mı dalıyoruz?

Hiçlikte bambaşka bir derinlik var. Bir bakıma felsefe yapıyoruz.

"None" yazınca evrim geçirdiğimiz kesin!

Yok demek, aslında çok şey demek!

Yoksa "hiç" kelimesinin tam anlamıyla eksikliğini mi yaşadık?