Murat Mağduroğlu @sebkihindi Annesi telefonu yasaklamiş, bizim oğlanın içinden Bedri Rahmi Eyüboğlu çıktı. Yaş 10. BIR 24 MANLAK TECEFOM VAAEN. AH1O ESKIGUNL Ek TELEFONOMUNOLDUGU VAKITLERI AL DILAR ONU ELIMOEN. S TEDIM GERI VERMEDILE SANDILAR BOXLE HAYAT DAHA GÜZEL AMA YANILDILARSUNKU NLAR HISSET MEOILER 4 DUVAA ARASIN DA SIKISIP KALMA)! Mabhrmet
Fotoğrafta, "Bir zamanlar telefonum varken... AH! O ESKİ GÜNLER. TELEFONUMUN OLDUĞU VAKİTLER! ALDILAR ONU ELİMDEN. İSTEDİM GERİ VERMEDİLER. SANDILAR BÖYLE HAYAT DAHA GÜZEL! AMA YANILDILAR! ÇÜNKÜ ONLAR HİSSETMEDİLER 4 DUVAR ARASINDA SIKISIP KALMAYI! Mehmet" yazan bir not görüyoruz. Bu not, cep telefonu kullanımının yasak olduğu bir yerde, telefonuna özlem duyan bir çocuğun bu özlemini dile getirmesini komik bir şekilde anlatıyor. Çocuk, telefonunu elinden alındığı için sanki hayattan kopmuş gibi hissettiğini ve artık duvarlar arasında sıkışmış gibi hissettiğini ima ediyor. Notun sonundaki "Mehmet" imzası, bu notun bir çocuğa ait olduğunu ve onun esprili düşünme biçimini ortaya koyuyor.
24 yıl sonra "Murat, senin hakkında çizdiğim tabloyu nasıl buldun?" diye sorulursa, "Bilmiyorum, telefonum yoktu!" der