Benim tiksindiğim şey kapitalizm değil, “kapitalizm” diyebilme gururu.
Bizler zekiyiz ya, kapitalizmi fark edebiliyoruz ve işte buna çok seviniyoruz.
Oysaki bizden daha alt sinifa mensup olan cahiller “kapitalizm” diye bir
şey olduğunun farkinda bile değiller. Eminim onlar da bizim gibi eee
kapitalizm abi", “sorun yöneticilerde değil kapitalizmin kurallarında” diye
konuşsalar, biz mutlaka başka bir terim bulur, onu dilimize düdük ederdik.
Tipki onlarin dizilerinin altyazısız, bizim dizilerimizin altyazılı olması gibi bir
anda çekerdik onlarla aramiza çizgiyi. Ve bu çizgiden de memnun kalirdik.
“O kadar üniversite okuduk, master yaptık her sabah çay, börekle mi
kahvalti yapicaz, tabii ki kahve ve kruvasanla güne başlıycaz. Zekiyiz ulan
biz, zeki!.. Sizden daha akıillıyız tamam mı? Siz okulu birakırken biz test
çözüyorduk. Ne okumasını biliyorsunuz, ne konuşmasini. Yaptığınız
muhabbet muhabbete benzemiyor, dinlediğiniz müzik müziğe benzemiyor
bir de üstüne leş gibi ter kokuyorsunuz. Birakin da azicik farkimız olsun
sizden.” Hissiyatıydı benim kizdığım. Yoksa kapitalizm kizacak bir şey
değil. Sonuçta ekonomik bir sistem. itirazın varsa çikar, sendikal
mücadeleni yaparsin. Benim anlamadiğim şey farkinda olmanın her şeye
yetmesi, benim kızdiğim şey memnuniyetsizliğin zamanla memnuniyete
ayricalığa dönüşmesi.
Benim de Söyleyeceklerim Var!

Fotoğrafta Alp Yeşilkaya isimli birinin yazdığı bir Facebook gönderisi görülüyor. Alp Yeşilkaya, kapitalizmi eleştiren ve "kapitalizm abisi"nin "sorun yöneticilerde değil kapitalizmin kurallarında" dediğini söyleyerek, aslında alt sınıfların kendilerini "kapitalizm abisi"nin kurallarına mahkum hissettiğini ve "eee" dediklerini, yani ses çıkarmadıklarını vurguluyor. Aynı zamanda "biz zekiyiz, okumayı biliyoruz, siz okumayı bırakırken biz test çözüyorduk" diyerek kendilerini daha akıllı ve yetenekli olarak göstermeye çalışıyor. Ancak burada espri, aslında kapitalizm eleştirisinin bir şekilde alt sınıflar tarafından "zekanın" ve "öğrenmenin" bir göstergesi olarak algılanması ve "öğrenmişliğin" onlara "biz daha üstünüz" demek için bir araç haline gelmesi. Alp Yeşilkaya, aslında alt sınıflara hitap eden ve kapitalizmin gerçekte nasıl işlediğini göstermeyi amaçlayan bu espiriyi yaparak, onları düşünmeye ve kendi konumlarını sorgulamaları yönünde bir çağrıda bulunuyor.