bugün iş dönüşü eve geldiğimde şu anki işimde 1.yılımi tamamlamam dolayısıyla "sizleri bi yemeğe götüreyim bugün hadi." dedim...
bugün iş dönüşü eve geldiğimde şu anki işimde
1.yılımi tamamlamam dolayısıyla “sizleri bi
yemeğe götüreyim bugün hadi.” dedim annem,
babam, kardeşime. hazırlandık, çıktık. neyse
yemeğimizi de yedik. sohbet, muhabbet derken
annemin de babamin da yemekten sonra içmeleri
gereken ilaçlar var. babam ceketinin cebine,
annem çantasına davrandı. işte olanlar tam bu
anda oldu. ikisi de ilaçlarıni unutmuştu. ama
sadece kendi ilaçlarını unutmuşlardi. annem
babamın ilaçlarını, babam da anneminkileri
unutmamiştı. ben şok oldum. şaşkınlıkla onlara
bakarken onlar birbirlerine baktılar, sakince gayet
normal bi’ şeymiş gibi güldüler, mutluydular. bir
elmanın iki yarısi olmak, hayat müşterek dedikleri
tam anlamıyla bu olmalıydi. ilaçlarıni içtikleri su
bardaklarinı tokuşturdular.
Henüz bişi yazılmamış